پروانه‌ها
می‌خواهی چشم و ذهن‌ات را مکدر نکنی، در پی آفتاب بدو در سایه!پروانه‌ها
می‌خواهی چشم و ذهن‌ات را مکدر نکنی، در پی آفتاب بدو در سایه!دشوار
صدای مرا ندیدید؟!
دشوار نیست گم شدن رخش
یا لنگه‌ی کفش شهزاده‌ای مغرور
و یا رفتن در آن سوی قاف‌های بی‌نشان خاک
من صدایم را
در هیاهوی طبل‌های طبال‌های تو خالی
گم کرده‌ام
دشوار نیست ندیدن به نگاه
یا دیدن و خود را زدن به آن کوچه‌ی دیگر
یعنی که ندیدم!
من صدای خویش را
در آوار سکوت، سکوت‌های نابهنگام
گم کرده‌ام
دشوار نیست گم شدن
و یافتن خویشتن در بی‌نشانگی
و نا پیدایی
من صدای خویش را
در دیکته‌های تحکم آمیز آموزگاران دروغین
در تلاطم روزگار
گم کرده‌ام...
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد